Słownik

Zawartość popiołów

Popiół jest produktem spalania i jest miarą zawartości tlenków mineralnych w masie pozostałej po procesie spalania. Analiza termograwimetryczna (TGA) w prowadzona w atmosferze utleniającej jest dobrze sprawdzoną metodą oznaczania pozostałości nieorganicznych (powszechnie nazywanych popiołem) dla materiałów organicznych, takich jak polimery, kauczuki itp.

Dlatego pomiar TGA pozwoli zidentyfikować, czy materiał jest wypełniony i obliczyć całkowitą zawartość wypełniaczy. Jednak nie może podać indywidualnych wartości procentowych w materiałach zawierających wiele wypełniaczy. 

Procedury pomiaru i ewaluacji są opisane w normie np. ASTM E1131. 

Zwykle w przypadku polimerów, gum i mieszanek gumowych kilka mg próbki umieszcza się w otwartym tyglu (wykonanym z tlenku glinu lub platyny) i ogrzewa w obojętnej atmosferze np. azotu do około 800°C w celu zbadania składu próbki. Następny segment pomiarowy jest realizowany w atmosferze utleniającej (powietrze lub tlen). 

W pomiarach TGA (analiza termograwimetryczna) zawartość popiołów mierzy się poprzez konwersję składników mineralnych do odpowiednich tlenków powyżej 800°C. Popiół składa się głównie z krzemionki, tlenku glinu i/lub innych substancji nieorganicznych, a jego ilość zależy od podstawowego surowca użytego do wytworzenia produktu.