μέθοδοι
Θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης (DSC)
Σύμφωνα με το ISO 11357-1, με τη μέθοδο αυτή, ένα δείγμα και ένα δείγμα αναφοράς υποβάλλονται σε πρόγραμμα ελεγχόμενης θερμοκρασίας (θέρμανση, ψύξη ή ισοθερμοκρασία).
Οι πραγματικές μετρούμενες ιδιότητες είναι η θερμοκρασία του δείγματος και η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ δείγματος και αναφοράς. Από τα σήματα ακατέργαστων δεδομένων μπορεί να προσδιοριστεί η διαφορά ροής θερμότητας μεταξύ δείγματος και αναφοράς.
![](https://analyzing-testing.netzsch.com/_Resources/Persistent/7/c/3/b/7c3bca54854c2792bf35e08768b33918beb8f568/DSC_214_Polyma_036-600x400.webp)
Τα συστήματα DSC βασίζονται στα σχετικά πρότυπα οργάνων και εφαρμογών, π.χ. ISO 11357, ASTM E793, ASTM D3895, ASTM D3417, ASTM D3418, DIN 51004, DIN 51007.