yöntemleri

Isı Akış Ölçer (HFM)

aSTM C518, ASTM C1784, ISO 8301, JIS A1412, DIN EN 12664 ve DIN EN 12667'ye göre

Bir ısı akış ölçerde (HFM), test numunesi, numuneden akan ısıyı ölçmek için kullanıcı tanımlı bir ortalama numune sıcaklığına ve sıcaklık düşüşüne göre kontrol edilen iki ısıtmalı plaka arasına yerleştirilir. Numune kalınlığı (L), gerçek numune boyutuna veya sıkıştırılabilir bir numunenin istenen kalınlığına karşılık gelir. Numuneden geçen ısı akışı (Q), numunenin her iki tarafının large alanını kaplayan iki calibrated ısı akısı transdüseri ile ölçülür.

Termal dengeye ulaşıldıktan sonra test yapılır. Isı akısı dönüştürücü çıkışı bir standart ile calibrated edilir. Termal iletkenliğin (λ) hesaplanması için, Fourier Yasasına uygun olarak ortalama ısı akısı ve termal direnç R kullanılır (sağdaki formüllere bakın). U-değeri olarak da bilinen termal geçirgenlik, toplam termal direncin tersidir. U-değeri ne kadar düşükse, yalıtım kabiliyeti o kadar iyidir.