Topikal Tedavilerin Reolojisi

Topikal tedaviler genellikle cilt rahatsızlıklarını veya iltihap ve tahrişi tedavi etmek için uygulanır. Proteinler ve biyomateryaller gibi aktif bileşenlerin cilt veya doku yüzeyine ve genellikle daha derin dermal katmanlara etkili bir şekilde iletilmesi gerekir. Göz enfeksiyonları için göz damlaları veya solunum rahatsızlıkları için burun spreyleri gibi cilt dışındaki dokulara da uygulanabilirler. İletim sistemleri kremler, losyonlar, jeller, köpükler veya köpükler, merhemler ve solüsyonlar şeklinde olabilir. Bunların nasıl formüle edileceği, saklanacağı ve cilde nasıl uygulanacağı büyük ölçüde reolojik davranışlarına bağlıdır.

Ürünün fazlara ayrılmamasını veya sinerezise uğramamasını sağlamak için fiziksel stabilite bir reometre üzerinde test edilebilir. Bu tedavilerin hastalık türü için doğru viskoziteye sahip olacak şekilde formüle edilmesi önemlidir. Bu, ürünün cilde nasıl oturduğunu ve dolayısıyla ne kadar hızlı emildiğini etkileyecektir. Daha fazla yumuşatıcı bariyer sağlamak için daha kalın kıvamlı (viskoziteli) bir merhem veya gözler, kulaklar veya burun gibi dokularla uyumlu olması için düşük viskoziteli damlalar isteyip istemediğimiz.

Aşağıdaki grafikte topikal losyon, jel ve köpük için karşılaştırmalı viskozite sonuçları gösterilmektedir. Köpük, jel ve losyona göre çok daha hassas bir yapıya ve akma gerilimine sahiptir. Ancak bu, köpüğün türüne ve tasarlandığı duruma bağlı olarak değişebilir. Bu durum herhangi bir topikal tedavi için de geçerlidir; reolojik özellikler her formülasyon için önemli ölçüde farklılık gösterebilir ve amaçlanan uygulama için uygun olmaları önemlidir. Bu nedenle yeni formülasyonların reolojisini ölçmek ve anlamak çok önemlidir.

Emülsiyon ve losyonların reolojisi hakkında daha fazla bilgi edinmek için web seminerini izlemek üzere buradan kaydolabilirsiniz.