Numunenin ısı kapasitesi (_{Özgül Isı Kapasitesi (cp)Isı kapasitesi, numuneye verilen ısı miktarının ortaya çıkan sıcaklık artışına bölünmesiyle belirlenen, malzemeye özgü fiziksel bir niceliktir. Özgül ısı kapasitesi, numunenin birim kütlesiyle ilişkilidir.cp}) nedeniyle, referans tarafı (genellikle boş bir tava) DSC ölçüm hücresinin ısıtılması sırasında genellikle numune tarafından daha hızlı ısınır; yani, referans sıcaklığı (_TR, yeşil) numune sıcaklığından (_TP, kırmızı) biraz daha hızlı artar. İki eğri, sabit bir ısıtma hızında ısıtma sırasında - bir numune reaksiyonu gerçekleşene kadar - paralel davranış sergiler. Burada gösterilen durumda, numune _t1'de erimeye başlar. Numunenin sıcaklığı erime sırasında değişmez; ancak referans tarafın sıcaklığı etkilenmeden kalır ve doğrusal bir artış sergilemeye devam eder. Erime tamamlandığında, numune sıcaklığı da tekrar artmaya başlar ve _t2 zaman noktasından başlayarak yine doğrusal bir artış gösterir.

İki sıcaklık eğrisinin diferansiyel sinyali (ΔT) görüntünün alt kısmında sunulmuştur. Eğrinin orta bölümünde, farkların hesaplanması EndotermikBir örnek geçişi veya bir reaksiyon, dönüşüm için ısı gerekiyorsa endotermiktir.endotermik erime sürecini temsil eden bir tepe (mavi) oluşturur. Bu hesaplama sırasında referans sıcaklığın numune sıcaklığından çıkarılıp çıkarılmadığına veya tam tersi olup olmadığına bağlı olarak, oluşturulan tepe grafiklerde yukarı veya aşağı doğru işaret edebilir. Pik alanı, geçişin ısı içeriği ile ilişkilidir (J/g cinsinden entalpi).