Zasada działania DSC z przepływem ciepła
Cela pomiarowa DSC składa się z pieca i zintegrowanego czujnika z wyznaczonymi pozycjami dla miski na próbkę i miski referencyjnej.
Obszary czujnika są połączone z termoparami lub mogą nawet stanowić część termopary. Umożliwia to rejestrowanie zarówno różnicy temperatur między próbką a stroną odniesienia (sygnał DSC), jak i bezwzględnej temperatury próbki lub strony odniesienia.
Ze względu na pojemność cieplną (Pojemność cieplna właściwa (cp)Pojemność cieplna jest wielkością fizyczną specyficzną dla materiału, określoną przez ilość ciepła dostarczonego do próbki, podzieloną przez wynikający z tego wzrost temperatury. Pojemność cieplna właściwa jest związana z jednostką masy próbki.cp) próbki, strona referencyjna (zwykle pusta szalka) zwykle nagrzewa się szybciej niż strona próbki podczas ogrzewania celi pomiarowej DSC; tj. temperatura referencyjna (TR, zielona) wzrasta nieco szybciej niż temperatura próbki (TP, czerwona). Obie krzywe zachowują się równolegle podczas ogrzewania przy stałej szybkości ogrzewania - do momentu wystąpienia reakcji próbki. W pokazanym tutaj przypadku próbka zaczyna się topić w t1. Temperatura próbki nie zmienia się podczas topnienia; temperatura strony odniesienia pozostaje jednak niezmieniona i nadal wykazuje liniowy wzrost. Po zakończeniu topnienia, temperatura próbki również zaczyna ponownie wzrastać i począwszy od punktu w czasie t2, ponownie wykazuje liniowy wzrost.
Sygnał różnicowy (ΔT) dwóch krzywych temperatury jest przedstawiony w dolnej części obrazu. W środkowej części krzywej obliczenie różnic generuje pik (niebieski) reprezentujący EndotermicznyPrzemiana próbki lub reakcja jest endotermiczna, jeśli do konwersji potrzebne jest ciepło.endotermiczny proces topnienia. W zależności od tego, czy temperatura referencyjna została odjęta od temperatury próbki lub odwrotnie podczas tych obliczeń, wygenerowany pik może być skierowany w górę lub w dół wykresu. Obszar piku jest skorelowany z zawartością ciepła przemiany (entalpia w J/g).
Normy DIN 51007 i ISO 11357-1 zalecają przedstawianie procesów endotermicznych z amplitudą rzędnych w górę. Na przykład w ASTM E793 i E794 sugeruje się zastosowanie kierunku endotermicznego w dół. Dlatego oprogramowanie NETZSCH Proteus® pozwala na określenie kierunku zastosowania dla procesów endotermicznych i egzotermicznych na stronie selected.