Εισαγωγή
Στις ΗΠΑ, όταν ένας παραγωγός θέλει να δημιουργήσει μια γενική έκδοση ενός φαρμάκου που δεν έχει κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, πρέπει να πληροί διάφορες απαιτήσεις που εκδίδονται από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA1). Αυτές περιλαμβάνουν τα στάδια Q1, Q2 και Q3, όπου το Q1 δείχνει ότι το νέο φάρμακο περιέχει τα ίδια συστατικά με το φάρμακο αναφοράς (RLD). Το Q2 δείχνει ότι αυτά τα συστατικά έχουν την ίδια σύνθεση και ποσότητες ±5% και το Q3 δείχνει ότι έχουν τις ίδιες φυσικές ιδιότητες, όπως μέγεθος σωματιδίων, ρεολογία, πολυμορφική μορφή κ.λπ. Η κατανομή μεγέθους σωματιδίων και η ρεολογία πρέπει να ταιριάζουν περίπου με εκείνες του αρχικού καινοτόμου φαρμάκου (OID), διότι ο χρόνος απορρόφησης και τα χαρακτηριστικά μιας τοπικής κρέμας συνδέονται στενά με το μέγεθος των σωματιδίων και τη ρεολογία των προϊόντων, όπου τα σωματίδια smaller και τα υλικά με χαμηλότερο ιξώδες επιτρέπουν ταχύτερη απορρόφηση.
1 Το παρόν σημείωμα εφαρμογής δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι αντιπροσωπεύει τις απόψεις ή τις πολιτικές του FDA των ΗΠΑ.
Ρεολογικός χαρακτηρισμός
Ο ρεολογικός χαρακτηρισμός περιλαμβάνει το όριο διαρροής, την καμπύλη ροής ιξώδους και τις ιξωδοελαστικές ιδιότητες (μετρήσεις σε λειτουργία ταλάντωσης) για να αποδειχθεί ότι ένα νέο σκεύασμα θα έχει περίπου τις ίδιες επιδόσεις με το OID. Στις επόμενες σελίδες θα παρουσιαστούν διάφορα παραδείγματα τέτοιων ερευνών. Άλλες δοκιμές μπορεί επίσης να είναι χρήσιμες, αλλά δεν είναι υποχρεωτικές, όπως η θερμική σταθερότητα (ψύξη-απόψυξη, θερμό-κρύο κλίμα), όπως παρουσιάζεται στην ενότητα Γ3, και ο χρόνος αναδόμησης μετά από διάτμηση. Οι δοκιμές αυτές μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν με ρεόμετρο NETZSCH Kinexus και μερικές φορές ακόμη και σε ένα μόνο δείγμα φόρτωσης.
Στις επόμενες σελίδες θα παρουσιαστούν διάφορα παραδείγματα τέτοιων ερευνών. Άλλες δοκιμές μπορεί επίσης να είναι χρήσιμες, αλλά δεν είναι υποχρεωτικές, όπως η θερμική σταθερότητα (ψύξη-απόψυξη, θερμό-κρύο κλίμα), όπως παρουσιάζεται στην ενότητα Γ3, και ο χρόνος αναδόμησης μετά από διάτμηση. Οι δοκιμές αυτές μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν με ρεόμετρο NETZSCH Kinexus και μερικές φορές ακόμη και σε ένα μόνο δείγμα φόρτωσης.
A1) Προσδιορισμός της τάσης διαρροής σε τοπικές κρέμες
Εισαγωγή
Η τάση διαρροής ενός υλικού είναι η τάση που απαιτείται για να αρχίσει να ρέει και σχετίζεται με τη συνοχή του σε κατάσταση ηρεμίας, την αντίσταση στην καθίζηση κατά την αποθήκευση, καθώς και την πίεση που απαιτείται για την άντληση ή την εξάπλωση του υλικού. Κατά την εφαρμογή της τάσης, ένα δείγμα με όριο διαρροής λειτουργεί αρχικά ως ελαστικό στερεό. Το στιγμιαίο ιξώδες φαίνεται να αυξάνεται, καθώς όσο μεγαλύτερη τάση εφαρμόζεται στο δείγμα, τόσο περισσότερο το δείγμα αντιστέκεται στη ροή. Όταν επιτευχθεί το όριο διαρροής, το δείγμα αρχίζει να ρέει και το μετρούμενο ιξώδες πέφτει γρήγορα. Η κορυφή της καμπύλης ιξώδους υποδεικνύει επομένως την τάση διαρροής του δείγματος.
Ερμηνεία
Οι συνθήκες για τα αποτελέσματα που εμφανίζονται στο Σχήμα 1 συνοψίζονται στον Πίνακα 1. Στο Σχήμα 1, το δείγμα Α παρουσίασε τάση διαρροής 100 Pa και επομένως θα αντισταθεί στην άντληση ή τη ροή ελαφρώς περισσότερο από το δείγμα Β που παρουσίασε τάση διαρροής 60 Pa.
Πίνακας 1: Συνθήκες δοκιμής
| Δείγματα | Τοπική κρέμα |
| Γεωμετρία | Σύστημα κώνου ή παράλληλης πλάκας 40 mm με παγίδα διαλύτη |
| Θερμοκρασία | 25°C |
Ακολουθία που χρησιμοποιήθηκε: Toolkit_V003 Τάση διαρροής (ράμπα τάσης) | 1 - 200 Pa, γραμμική κλιμάκωση |
| Χρόνος ράμπας | 30 δευτερόλεπτα |
Οι τοπικές κρέμες είναι ένα μείγμα ελαίου και νερού για τη βάση. Δημιουργούνται με δύο διαφορετικές διαδικασίες αλλά με τα ίδια συστατικά. Ο ένας τρόπος ονομάζεται γαλάκτωμα λάδι σε νερό και ο άλλος γαλάκτωμα νερό σε λάδι. Χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή στεροειδών, ενυδατικών και αντιβιοτικών, π.χ. υδροκορτιζόνης, και μπορούν να θεραπεύσουν ορισμένες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα, η ψωρίαση και η δερματίτιδα. Επιπλέον, μπορούν να βοηθήσουν στην εξάλειψη των μολύνσεων από ζυμομύκητες και να αντικαταστήσουν τις ορμόνες.
https://burtsrx.com/topical-creams-uses-treatments-dosage
Συμπέρασμα Τάση απόδοσης
Η τάση διαρροής του δείγματος δείχνει πώς θα συμπεριφερθεί σε κατάσταση ηρεμίας. Καθώς οι μετρήσεις αυτές είναι συνήθως λογαριθμικές σε μέγεθος, είναι σημαντικό να μην περιμένουμε πολύ στενή συμφωνία στις τιμές του ορίου διαρροής του νέου φαρμάκου και των σκευασμάτων OID.
Α2) Ξεπερνώντας την "ολίσθηση" κατά τον χαρακτηρισμό των συμπυκνωμένων εναιωρημάτων
Εισαγωγή
Ένα συνηθισμένο πρόβλημα κατά τη μέτρηση συμπυκνωμένων αιωρημάτων, όπως οι τοπικές κρέμες, όπως φαίνεται εδώ, είναι ότι αντί να διατμηθεί με τον κανονικό στρωτό τρόπο, το δείγμα αρχίζει να γλιστράει. Η ολίσθηση μπορεί να συμβεί τόσο στην άνω όσο και στην κάτω επιφάνεια, όπως φαίνεται στο σχήμα 2.
Η ολίσθηση οφείλεται είτε στο υλικό που υφίσταται μια τοπική αλλαγή φάσης που προκαλείται από την τάση είτε στην υγρή φάση που διαχωρίζεται από τον όγκο του δείγματος για να σχηματίσει ένα επίπεδο ολίσθησης. Χρησιμοποιώντας τραχιά ή οδοντωτά συστήματα μέτρησης, μπορούμε να μειώσουμε και συχνά να εξαλείψουμε εντελώς την ολίσθηση. Οι οδοντώσεις επιτρέπουν την εφαρμογή της τάσης σε μια περιοχή του δείγματος larger και παρέχουν κενά για να φιλοξενήσουν τυχόν διαχωριζόμενα υγρά.
Ερμηνεία
Οι ιδιότητες ροής του δείγματος μετρώνται αρχικά με ένα κανονικό σύστημα μέτρησης παράλληλων πλακών. Η προκύπτουσα καμπύλη, βλέπε σχήμα 3, παρουσιάζει ένα "διπλό γόνατο" (δύο μεμονωμένες σταγόνες στην κόκκινη καμπύλη ιξώδους), ενδεικτικό της ολίσθησης του δείγματος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το δείγμα υφίσταται κάποιο διαχωρισμό υπό διάτμηση και η συνεχής φάση προκαλεί μια περιοχή χαμηλότερου ιξώδους κοντά στις επιφάνειες της πλάκας που του επιτρέπει να ολισθαίνει αντί να ρέει με στρωτή ροή. Η επανάληψη του δείγματος με οδοντωτές πλάκες, επιτρέπει στο διαχωρισμένο υλικό συνεχούς φάσης να φιλοξενηθεί στις αυλακώσεις χωρίς να επιτρέπει την ολίσθηση του δείγματος. Η καμπύλη ιξώδους δεν περιέχει πλέον το διπλό γόνατο και παράγεται ένα πιο συμβατικό προφίλ διατμητικής αραίωσης.
Η ακίνητη επίπεδη επιφάνεια είναι τώρα οι κορυφές των οδοντώσεων για σκοπούς ρύθμισης του διακένου, όπως φαίνεται στο σχήμα γ) παραπάνω. Εάν μόνο η άνω πλάκα είναι οδοντωτή, τότε η ολίσθηση μπορεί εύκολα να συνεχιστεί στην κάτω πλάκα αντ' αυτής, επομένως θα πρέπει να χρησιμοποιούνται και οι δύο τραχείες ή οδοντωτές άνω και κάτω πλάκες.
Συμπέρασμα Ολίσθηση
Η ολίσθηση μπορεί να συμβεί σε συμπυκνωμένα αιωρήματα σωματιδίων και σε υλικά ευαίσθητα σε τήξη που προκαλείται από διάτμηση. Όταν υπάρχει υποψία ολίσθησης, πρέπει να χρησιμοποιείται ένα τραχύ ή οδοντωτό σύστημα μέτρησης για τη δοκιμή του δείγματος. Εάν τα αποτελέσματα τόσο από τις τραχείες όσο και από τις λείες πλάκες ήταν πανομοιότυπα, δεν υπάρχει ολίσθηση.
Β) Μέτρηση των χαρακτηριστικών ροής ιξώδους
Εισαγωγή
Οι τοπικές κρέμες είναι γενικά σχεδιασμένες ώστε να έχουν υψηλό ιξώδες σε χαμηλές διατμήσεις και χαμηλό ιξώδες σε υψηλές διατμήσεις. Ένα ελαφρώς υψηλότερο ιξώδες σε χαμηλές τέμνουσες δίνει στην κρέμα καλή σταθερότητα αποθήκευσης και είναι αισθητικά ευχάριστο, ενώ, αν η λοσιόν έχει χαμηλό ιξώδες σε ηρεμία, μπορεί να είναι ασταθής με την αποθήκευση, δίνοντας διαχωρισμό. Ένα χαμηλό ιξώδες σε υψηλούς ρυθμούς διάτμησης επιτρέπει στο προϊόν να απορροφάται πιο γρήγορα από το δέρμα όταν τρίβεται, ενώ ένα προϊόν με υψηλότερο ιξώδες εδώ μπορεί να λειτουργήσει ως κρέμα φραγμού, καθώς θα αφήσει μια παχύτερη επίστρωση.
Ερμηνεία
Οι συνθήκες των αποτελεσμάτων που παρουσιάζονται στο Σχήμα 4 παρατίθενται στον Πίνακα 2. Τα αποτελέσματα του Σχήματος 4 δείχνουν ότι το δείγμα Α έχει πολύ υψηλό ιξώδες σε χαμηλούς ρυθμούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι πρόκειται για ένα σταθερό, καλά σαρκώδες προϊόν. Ωστόσο, το ιξώδες του έπεσε δραματικά σε υψηλότερους ρυθμούς και έγινε ένα αραιό υγρό. Επομένως, το δείγμα Α θα απορροφηθεί πιθανότατα εύκολα και από το δέρμα, καθιστώντας το ιδανική κρέμα-φορέα χορήγησης φαρμάκων.
Πίνακας 2: Συνθήκες δοκιμής
| Γεωμετρία | Σύστημα κώνου ή παράλληλης πλάκας 40 mm με παγίδα διαλύτη |
| Διάκενο | 500 μm ή διάκενο κώνου |
| Θερμοκρασία | 27°C (~ θερμοκρασία επιφάνειας σώματος) |
Χρησιμοποιούμενη ακολουθία: Εργαλειοθήκη_V001 Πίνακας ρυθμού διάτμησης | 0.1 - 200 1/s, προς τα πάνω, λογαριθμικά κλιμάκωση, με προσαρμογή μοντέλου νόμου ισχύος |
Συμπέρασμα Ιξώδες Ροή
Το ιξώδες του δείγματος Β σε χαμηλούς ρυθμούς διάτμησης ήταν ανεπαρκώς υψηλό για να του προσδώσει καλές ιδιότητες σταθερότητας αποθήκευσης. Ομοίως, το ιξώδες του σε υψηλές διατμητικές συνθήκες μπορεί να μην είναι αρκετά χαμηλό ώστε να του επιτρέψει να απορροφηθεί καλά από το δέρμα.
C) Προσδιορισμός ιξωδοελαστικών ιδιοτήτων
C1) Προσδιορισμός της αντοχής ζελατινοποίησης
Εισαγωγή
Στη δοκιμή αυτή, και τα δύο δείγματα υποβάλλονται σε ημιτονοειδώς αυξανόμενη τάση. Ενώ η δομή του δείγματος διατηρείται, το σύνθετο μέτρο ελαστικότητας G* - ένα μέτρο της δυσκαμψίας - παραμένει σταθερό. Ωστόσο, όταν οι διαμοριακές δυνάμεις της κρέμας υπερνικηθούν από την ταλαντωτική τάση, το δείγμα διασπάται και το μέτρο ελαστικότητας πέφτει.
Ερμηνεία
Οι συνθήκες δοκιμής για τα αποτελέσματα που εμφανίζονται στο σχήμα 5 δίνονται στον πίνακα 3. Στο Σχήμα 5, το δείγμα Β της τοπικής κρέμας έδωσε μια πολύ μικρότερη γραμμική ιξωδοελαστική περιοχή από το δείγμα Α και επομένως θα διασπαστεί πολύ πιο εύκολα με τις δονήσεις και τις κινήσεις small. Το μήκος της γραμμικής ιξωδοελαστικής περιοχής είναι επίσης μια καλή ένδειξη της σταθερότητας της γέλης να αντιστέκεται στην καθίζηση.
Πίνακας 3: Συνθήκες δοκιμής
| Δείγματα | Τζελ επούλωσης πληγών, τοπικά τζελ κ.λπ. |
| Γεωμετρία | Σύστημα κωνικής ή παράλληλης πλάκας 40 mm με παγίδα διαλύτη |
| Θερμοκρασία | 25°C |
Ταλάντωση_0006_Πλάτος σάρωση με LVR συν παραμόρφωση διαρροή συχνότητας με σταυρό over.rseq | 0.1 - 100 Pa, προς τα πάνω, λογαριθμική κλιμάκωση |
Συμπέρασμα Αντοχή ζελατινοποίησης
Ένα σχετικά γρήγορο πείραμα σάρωσης πλάτους μπορεί να δείξει την αντοχή ενός πηκτώματος και το μέτρο ελαστικότητας του. Αυτό μπορεί επομένως να χρησιμοποιηθεί για τη βελτιστοποίηση της δοσολογίας των παραγόντων ζελατινοποίησης και άλλων συστατικών.
C2) Χαρακτηρισμός πηκτωμάτων και κρεμών με χρήση ταλαντώσεων Σάρωση συχνότητας
Εισαγωγή
Μια σάρωση συχνότητας στη γραμμική ιξωδοελαστική περιοχή (LVR) του δείγματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον χαρακτηρισμό των ιξωδοελαστικών ιδιοτήτων μιας γέλης, μιας κρέμας ή ενός διαλύματος. Όταν ένα υλικό έχει ισχυρές απωθήσεις σωματιδίων-σωματιδίων ή σταγονιδίων-σταγονιδίων, όπως το δείγμα Α, θα εμφανίσει δομή που μοιάζει με πηκτή και το μέτρο ελαστικότητας (G') είναι κυρίαρχο έναντι του μέτρου ιξώδους (G"). Αυτός ο τύπος απωστικά σταθερού συστήματος χαρακτηρίζεται από μικρή μεταβολή των ιξωδοελαστικών ιδιοτήτων με τη συχνότητα, όπως φαίνεται για το δείγμα Α.
Για τα υλικά που σταθεροποιούνται με την προσθήκη πρόσθετου πηκτής, μπορεί η υπερβολική ποσότητα πρόσθετου να προκαλέσει συνύπαρξη του υλικού, όπου η υγρή φάση εξέρχεται από τον όγκο της πηκτής με την πάροδο του χρόνου. Στην περίπτωση αυτή είναι προτιμότερη μια ελαφρώς ασθενέστερη δομή.
Ερμηνεία
Οι συνθήκες δοκιμής των αποτελεσμάτων που παρουσιάζονται στο Σχήμα 6 συνοψίζονται στον Πίνακα 4. Σε ένα ιξώδες υλικό, όπως το δείγμα Β, το ιξώδες μέτρο (G", μπλε) είναι κυρίαρχο έναντι του ελαστικού μέτρου (G', κόκκινο), και τα δύο παρουσιάζουν εξάρτηση από τη συχνότητα. Είναι επίσης δυνατό να έχουμε ένα αντιστρεπτό δίκτυο, το οποίο δίνει ελαστικές ιδιότητες στο ένα άκρο της συχνότητας και ιξώδεις στο άλλο. Εάν ένα υλικό απαιτείται να δίνει καλή σταθερότητα αποθήκευσης, θα πρέπει γενικά να κυριαρχεί το ελαστικό στις χαμηλές συχνότητες.
Πίνακας 4: Συνθήκες δοκιμής
| Δείγματα | Ζελ ή κρέμες |
| Γεωμετρία | Σύστημα κώνου ή παράλληλης πλάκας 40 mm με παγίδα διαλύτη |
| Σάρωση συχνότητας | 10 - 0,1 Hz |
Ταλάντωση_0006 Πλάτος σάρωση με LVR συν παραμόρφωση σάρωση συχνότητας με σταυρό over.rse | 0.010 (ή σε LVR όπως διαπιστώθηκε από πείραμα σάρωσης πλάτους πριν) |
Η συνύπαρξη είναι η εξαγωγή ή η αποβολή ενός υγρού από ένα πήκτωμα χωρίς να καταρρέει η δομή του πηκτώματος ως αποτέλεσμα. Αυτή η εκροή συμβαίνει κατά την παρατεταμένη παραμονή (γήρανση) των πηκτωμάτων, μεταξύ των φάσεων των οποίων (πηκτώματος και υγρού) επικρατεί υψηλή διεπιφανειακή τάση. Η συμπύκνωση των επιμέρους φάσεων μειώνει τη διεπιφανειακή επιφάνεια (παράδειγμα: η συλλογή του ορού γάλακτος στην επιφάνεια του γιαουρτιού).
Συμπέρασμα Σάρωση συχνότητας ταλάντωσης
Ένα σχετικά γρήγορο πείραμα σάρωσης συχνότητας μπορεί να υποδείξει την αντοχή ενός πηκτώματος, το μέτρο ελαστικότητας και τα χαρακτηριστικά επεξεργασίας του. Τα δεδομένα αυτά μπορούν επομένως να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό κατάλληλων παραγόντων ζελατινοποίησης και τη βελτιστοποίηση των σκευασμάτων.
C3) Χαρακτηρισμός της εξάρτησης από τη θερμοκρασία
Εισαγωγή
Το ιξώδες των τοπικών κρεμών μπορεί να αλλάξει σημαντικά με τη θερμοκρασία. Η αξιολόγηση της μακροχρόνιας σταθερότητας ενός φαρμακευτικού προϊόντος και προϊόντος προσωπικής φροντίδας με παραδοσιακές μεθόδους μπορεί να είναι κουραστική και χρονοβόρα, ωστόσο η χρήση ενός ρεομέτρου την καθιστά πολύ πιο απλή. Κατά το σχεδιασμό της δοκιμής, πρέπει να λάβουμε υπόψη τις περιβαλλοντικές συνθήκες που είναι πιθανό να συναντήσει το προϊόν κατά τη διάρκεια της ζωής του, δηλαδή, ενδεχομένως από κάτω από το μηδέν έως και 50°C κατά τη μεταφορά του. Υπό αυτές τις συνθήκες, τα προϊόντα μπορεί να υποβαθμιστούν και να γίνουν οπτικά απαράδεκτα ή/και λιγότερο αποτελεσματικά.
Ερμηνεία
Ο πίνακας 5 παρουσιάζει τις συνθήκες μέτρησης για τα αποτελέσματα του πειράματος που εμφανίζονται στο σχήμα 7. Για τον προσδιορισμό της θερμοκρασιακής σταθερότητας τέτοιων προϊόντων είναι απαραίτητο να παρακολουθείται η ρεολογική συμπεριφορά του προϊόντος μέσω ενός αριθμού κύκλων θερμοκρασίας. Αυτό αξιολογείται καλύτερα με την παρακολούθηση του σύνθετου μέτρου ελαστικότητας (G*) σε συνάρτηση με τη θερμοκρασία. Ένα θερμικά σταθερό σύστημα θα πρέπει να παρουσιάζει παρόμοια συμπεριφορά σε κύκλους, δεδομένου ότι η μικροδομή δεν θα πρέπει να έχει αλλάξει. Για θερμικά ασταθή δείγματα, η ανακύκλωση θερμοκρασίας θα προκαλέσει το σύνθετο μέτρο ελαστικότητας να έχει διαφορετική εξάρτηση από τη θερμοκρασία σε κάθε θερμικό κύκλο.
Πίνακας 5: Συνθήκες δοκιμής
| Δείγματα | Δείγματα τοπικών κρεμών και τζελ |
| Γεωμετρία | Σύστημα κώνου ή παράλληλης πλάκας 40 mm με παγίδα διαλύτη |
| Σάρωση πλάτους πριν από τη δοκιμή | Παραμόρφωση 0,01% έως 100%, προς τα πάνω, λογαριθμική κλιμάκωση, 7 σημεία ανά δεκαετία σημεία στη σειρά. Στη συνέχεια λαμβάνεται μια τάση στο LVR για την ταλάντωση δοκιμή ράμπας θερμοκρασίας. |
| Θερμοκρασία | 10 έως 50°C (ράμπα θερμοκρασίας πάνω και κάτω) σε 3°C/λεπτό |
Ακολουθία χρήσης: rSolution_0018 Αξιολόγηση της θερμικής σταθερότητας του προϊόντος με κύκλους θερμοκρασίας.rseq | Στέλεχος: 0,005 (ή όπως προκύπτει από τη σάρωση πλάτους ανωτέρω), Συχνότητα: 1 Hz, Χρόνος καθυστέρησης: 1 δευτερόλεπτο, Χρόνος αναμονής: 0 δευτερόλεπτα |
Συμπέρασμα Εξάρτηση από τη θερμοκρασία
Αυτή η δοκιμή παρουσιάζει τη μεθοδολογία και τα δεδομένα για τη θερμική σταθερότητα για δύο σκευάσματα τοπικής κρέμας.
Περίληψη
Μια σειρά τριών δοκιμών στο ρεόμετρο περιστροφής Kinexus μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον αυτόματο χαρακτηρισμό και των τεσσάρων απαιτήσεων του FDA για ένα δείγμα τοπικής κρέμας. Επιπλέον, εάν οι δοκιμές διεξάγονται ξεκινώντας με τη λιγότερο καταστροφική και τελειώνοντας με την πιο καταστροφική, μπορούν να γίνουν όλες με μία φόρτωση του δείγματος, χωρίς καμία ανάμειξη του χρήστη μεταξύ των βημάτων φόρτωσης και καθαρισμού. Αυτό θα ήταν πρώτα οι δοκιμές Amplitude Sweep και Frequency Sweep, ακολουθούμενες από τις δοκιμές Yield Stress και Viscometry Flow Curve. Χρησιμοποιώντας ένα ρεόμετρο Kinexus, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις ακόλουθες ακολουθίες:
1) Oscillation_0006 Amplitude sweep with LVR plus strain frequency sweep withΣημείο διασταύρωσηςΣε ρεολογικές δοκιμές όπως η σάρωση συχνότητας ή η σάρωση χρόνου/θερμοκρασίας, το σημείο διασταύρωσης είναι ένα βολικό σημείο αναφοράς για να υποδείξει ένα σημείο "μετάβασης" του δείγματος. cross over.rseq
2) Εργαλειοθήκη_V003 Τάση διαρροής (ράμπα τάσης)
3) Toolkit_V001 Πίνακας ρυθμού διάτμησης
Η δοκιμή ταλάντωσης Amplitude Sweep στο βήμα 1 - C1) έχει σχεδιαστεί για να σταματά αυτόματα όταν η παραμόρφωση υπερβαίνει ελάχιστα το LVR του δείγματος και το μέτρο ελαστικότητας πέφτει κατά >1% για 5 διαδοχικά σημεία. Αυτό αποτρέπει τη σημαντική θραύση του δείγματος και είναι σίγουρα λιγότερο επίπονη για το υλικό από την επαναφόρτωση ενός νέου δείγματος.
Τελικές σκέψεις
Δειγματοληψία και αναπαραγωγιμότητα
Όπως συμβαίνει με κάθε δοκιμή, τα αποτελέσματα που λαμβάνονται είναι τόσο καλά όσο και το δείγμα που χρησιμοποιείται, και επομένως η δειγματοληψία πρέπει να είναι αντιπροσωπευτική του μεγαλύτερου μέρους του υλικού δοκιμής. Συνεπώς, είναι προτιμότερο να λαμβάνονται δείγματα σε τρία ή περισσότερα σημεία της παρτίδας, ώστε να διασφαλίζεται ότι τα δείγματα αντιπροσωπεύουν το σύνολο. Είναι επίσης σύνηθες να διεξάγεται δοκιμή αναπαραγωγιμότητας σε ένα τουλάχιστον από τα δείγματα τρεις (ή περισσότερες) φορές για να διαπιστωθεί η στατιστική ακρίβεια της τεχνικής και των αποτελεσμάτων της δοκιμής.
Ρύθμιση των παραμέτρων προδιαγραφών ποιοτικού ελέγχου
Ενώ είναι σύνηθες για μια δοκιμή QC σε κάποιο άλλο τομέα ανάλυσης να έχει προδιαγραφές επιτυχίας/αποτυχίας ±10% περίπου, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στη ρεολογία οι περισσότερες από τις ιδιότητες του υλικού έχουν λογαριθμο-μικροσκοπικές σχέσεις. Ως εκ τούτου, μπορεί να εκπλαγείτε αν ακούσετε ότι αντί το πλήρες γάλα να έχει 20% υψηλότερο ιξώδες από το νερό (για παράδειγμα) είναι πιο κοντά στο 400% του ιξώδους του νερού. Ομοίως, είναι δύσκολο να διακρίνουμε διαφορές μεταξύ δύο κρεμών με το χέρι, αν μια κρέμα έχει ιξώδες λιγότερο από το διπλάσιο της άλλης. Επομένως, θα πρέπει να αποθαρρύνεται έντονα ο καθορισμός αυθαίρετα αυστηρών προδιαγραφών για τον ποιοτικό έλεγχο.
Το ρεόμετρο NETZSCH Kinexus μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον ακριβή χαρακτηρισμό των ιδιοτήτων των τοπικών κρεμών με ακρίβεια, αναπαραγωγιμότητα και ελάχιστη συμμετοχή του χρήστη. Συνεπώς, αυτή η στιβαρή τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτιστοποίηση των υφιστάμενων σκευασμάτων και τη δημιουργία νέων προϊόντων σύμφωνα με τους κανονισμούς του FDA για τις υποβολές ANDA.