Reologia: Odporność na próbę czasu

Kwas hialuronowy (HA) jest naturalnie występującym polisacharydem często stosowanym jako składnik funkcjonalny w wielu miejscowych i podskórnych zabiegach przeciwstarzeniowych, takich jak wypełniacze skórne, które wykorzystują unikalne właściwości lepkosprężyste polimeru do skutecznego powiększania tkanek miękkich. Po podaniu podskórnym HA buduje elastyczną sieć w zmarszczkach i rytmach, aby nadać skórze pulchniejszy i pełniejszy wygląd. Naturalnie występujący kwas hialuronowy ma okres półtrwania krótszy niż trzy dni, więc zwiększenie trwałości polimeru jest niezbędne do opracowania produktów o większej trwałości klinicznej i akceptowalnym okresie trwałości. Zwiększenie zarówno masy cząsteczkowej (MW), jak i stopnia usieciowania polimeru jest sprawdzoną strategią poprawy wytrzymałości mechanicznej i wydłużenia czasu degradacji. Jednak te cechy wpływają również na inne właściwości kwasu hialuronowego, takie jak lepkość i lepkosprężystość.

Lepkość, lepkosprężystość i lepkość wypełniaczy HA zostały zmierzone za pomocą reometru rotacyjnego Kinexus. Pełna charakterystyka reologiczna tych próbek jest ważna dla określenia ich wydajności. Na przykład, aby zmniejszyć ból po wstrzyknięciu, kluczowe jest zrozumienie siły wyciskania, wytrzymałości żelu i odporności na odkształcenia materiału.

Aby zapoznać się z wynikami badania, można przeczytać notę aplikacyjną tutaj. Jeśli interesują Cię inne zastosowania kwasu hialuronowego, możesz również przeczytać o właściwościach reologicznych OVD (Opthalmic Viscosurgical Devices), które są roztworami lub żelami chroniącymi śródbłonek rogówki przed urazami podczas operacji oka.