Jak zidentyfikować i określić ilościowo różne kompozycje tworzyw sztucznych w strumieniu recyklingu

W zeszłym tygodniu wyjaśniliśmy, w jaki sposób wielowarstwowe folie opakowaniowe mogą być badane pod kątem ich składu za pomocą różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC) i pakietu oprogramowania NETZSCH PeakSeparationAdvanced.

Jednak produkty te powinny być nie tylko tlenoszczelne, przezroczyste, nadające się do zadrukowania i posiadać pewną elastyczność. Ponieważ tworzywa sztuczne są słabo biodegradowalne, ale powinny pozostać cennym zasobem po zakończeniu okresu użytkowania, skupienie się na ścieżkach recyklingu jest ważniejsze niż kiedykolwiek.

Większość tworzyw sztucznych stosowanych w opakowaniach to poliolefiny, a mianowicie PP i PE, takie jak HDPE, LDPE i LLDPE. W związku z tym w naszych strumieniach recyklingu znajduje się kombinacja tych materiałów. Stanowi to wyzwanie, ponieważ PE i PP są niemieszalne i niekompatybilne zarówno w stanie stopionym, jak i stałym.

Różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC) okazała się odpowiednia do analizy mieszanych odpadów z tworzyw sztucznych i mieszanek poliolefin pochodzących z recyklingu. Wykorzystuje ona termiczny odcisk palca materiału, który jest między innymi określany przez jego strukturę szkieletową, masę cząsteczkową, grupy boczne i rozgałęzienia. Znacznie różniące się temperatury topnienia materiałów mogą być wykorzystane do identyfikacji różnych składników mieszaniny, podczas gdy ich procent wagowy jest szacowany na podstawie entalpii topnienia.

W wielu przypadkach obszary pików PP i PE znajdujące się w takich mieszaninach pokrywają się, co wymaga rozdzielenia pików w celu wiarygodnego określenia poszczególnych składników. Do tego celu służy funkcja PeakSeparation w oprogramowaniuProteus . Przeczytaj naszą najnowszą notę aplikacyjną, aby dowiedzieć się więcej: