Θερμική σταθερότητα των φαρμάκων

Ένα υλικό είναι θερμικά σταθερό εφόσον δεν μεταβάλλεται η δομή και οι ιδιότητές του όταν υποβάλλεται σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Το πρότυπο ASTM E2550-17 περιγράφει τη θερμική σταθερότητα μιας ουσίας ως "τη θερμοκρασία στην οποία [αρχίζει] να αποσυντίθεται ή να αντιδρά" [1] κατά τη διάρκεια μιας θερμοβαρυμετρικής μέτρησης. Στην τεχνική αυτή προσδιορίζεται η επίδραση της θερμοκρασίας στη συμπεριφορά ενός δείγματος. Για τον σκοπό αυτό, "η μάζα μιας ουσίας μετράται ως συνάρτηση της θερμοκρασίας ή του χρόνου, ενώ η ουσία υποβάλλεται σε πρόγραμμα ελεγχόμενης θερμοκρασίας σε καθορισμένη ατμόσφαιρα" [2] Στο Σχήμα 1 απεικονίζεται η μέτρηση TGA του νατρίου δικλοφενάκης κατά τη θέρμανση με 10 K/min σε ατμόσφαιρα αζώτου. Το βήμα απώλειας μάζας της καμπύλης μπορεί να χαρακτηριστεί από την προεκτιμώμενη θερμοκρασία έναρξης στους 281 °C, όπως περιγράφεται στο ISO 11358-1 [3]. Στο πρότυπο ASTM E2550-17, η αρχή του βήματος προσδιορίζεται από "το σημείο της καμπύλης TG όπου παρατηρείται για πρώτη φορά εκτροπή από την καθορισμένη βασική γραμμή πριν από το θερμικό συμβάν" [1] Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, βρίσκεται στους 230°C (μπλε ένδειξη στην περιοχή με μεγέθυνση). Η απώλεια μάζας που παρατηρείται στους 281°C (εξωστρεφής θερμοκρασία έναρξης, ISO 11358-1) και στους 230°C (θερμοκρασία έναρξης, ASTM E2550-17), σχετίζεται με τη θερμική αποσύνθεση του δείγματος.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις μετρήσεις θερμικής σταθερότητας θα βρείτε εδώ.