metody
Technika błysku laserowego (LFA)
na podstawie np. ASTM E1461, DIN EN 821-2, DIN 30905, ISO 22007-4, ISO 18755
Zasada metody LFA
Metoda laserowa lub błysku światła jest stosowana do pomiaru dyfuzyjności cieplnej wielu różnych materiałów.
Przednia powierzchnia płasko-równoległej próbki jest ogrzewana impulsem świetlnym, a wynikający z tego wzrost temperatury na tylnej powierzchni próbki jest rejestrowany jako funkcja czasu. Im wyższa dyfuzyjność cieplna, tym szybciej temperatura wzrasta na tylnej powierzchni.
W układzie jednowymiarowym wzrost dyfuzyjności cieplnej jest obliczany na podstawie wzrostu temperatury w następujący sposób:
a = 0.1388 ⋅ d² / t0.5 z
a - Dyfuzyjność cieplna w cm²/s
d - Grubość próbki w cm
t0.5 - Czas do połowy minimum w s
W przypadku wszystkich urządzeń do laserowego pomiaru błysku (LFA)NETZSCH można określić dyfuzyjność cieplną i pojemność cieplną właściwą. Dane te są następnie wykorzystywane do obliczania przewodności cieplnej.
