Różnicowa kalorymetria skaningowa (DSC), choć nie jest rutynowo stosowana w badaniach biomateriałów, może mieć wartość dla charakterystyki tkanek biologicznych, wspomagając bioinżynierię i medycynę regeneracyjną. Przegląd odpowiedniej literatury ograniczył dyskusję na temat przygotowania próbek i opracowania metod w celu zapewnienia wiarygodnych i powtarzalnych wyników DSC.
Niniejsza nota aplikacyjna opisuje nowatorską technikę przygotowania próbek do oceny DSC tkanek biologicznych. Zgodnie z systematycznym podejściem do identyfikacji krytycznych parametrów procesu dla metody, zidentyfikowano dwa krytyczne czynniki: 1) rozmiar próbki dopasowany do wewnętrznej średnicy szalki DSC oraz 2) wypełnienie przestrzeni czołowej szalki DSC materiałem obojętnym, aby zapobiec indukowanemu ciepłem ruchowi próbki podczas pomiaru.
Rysunek przedstawia termogramy wycinków tej samej tkanki biologicznej przygotowanych przy użyciu dwóch różnych technik przygotowania próbki. Termogram 1 na rysunku przedstawia tkankę biologiczną przygotowaną przez pocięcie próbki na kawałki i umieszczenie w szalce na próbki. Termogram 2 na rysunku przedstawia tkankę biologiczną przygotowaną w sposób opisany powyżej, aby zminimalizować ruch próbki.
Nasze wyniki pokazują, że krytycznym parametrem w generowaniu dokładnych, powtarzalnych termogramów dla tkanki biologicznej jest metodologia przygotowania próbki, która minimalizuje ruch próbki wywołany ciepłem. Dopasowanie rozmiaru tkanki do wewnętrznej średnicy szalki DSC i wypełnienie przestrzeni nad próbką materiałem obojętnym może pomóc w zapobieganiu sztucznym sygnałom spowodowanym ruchem próbki w szalce DSC.